понеделник, 10 август 2009 г.

Raki ve Ask mezesi

Herseyden bahsetmek gerekir bu hayatta. Utandigimiz, korktugumuz ya da ne hissettigimizi bile bilmedigimiz seylerden kacariz. Yuzlesmektir herseyin baslangici. Acidir bazen ama tatlisi da vardir her acinin. Bir baslangictadir isik, bir baslangictadir umut... Umuttur bizi herseye iten, bazen husran olsa da vazgecmeyiz. Gecmeyiz degil mi? Gecmeyelim... Her ictigimiz bardak suda serefe diyelim, sihatine diyelim, icelim guzelleselim diyelim. Su guzellestirir ama raki cirkinlestirir. Tuhaftir ki insanlar raki icerken kullanirlar bu cumleleri. Aliskanliktir, belki de adettendir bilmem ama cogu adet bozulurken, bunlar kalmistir. Hersey eskisi gibi kalmis da sanki bunlar hic degismemis. Guzel olan herseyi yitirmisiz ama raki sofrasindaki mezeler, cumleler hep ayni... Gulusler hep mayhos, anilarin hatirlanmasinda gucluk cekilir, sonra hersey unutulur, bir bulantilarda gezer miyde ve o anda filmin dramatik sahnesi baslar... Hersey eskisi gibi kalmis da sanki bunlar hic degismemis. Degismemis degil de daha bi cirkinlesmis. Cirkinliklerin arasindan bazen insanin basina guzel seyler de gelebiliyor. Inanilmasi guc ama olabiliyor. Evet bu mumkun. Herseyden bahsetmek gerekir bu hayatta. En cok da asktan. Ask deyince akla kumar gelir, raki gelir, zevk gelir olmus. Nerde o eski asklar dersem klise olur, demesem eksik kalir... Okuyucularimin beni ilerlemis yasta bir Dona oldugumu dusunmelerini istemiyorum, bu yuzden de hemen itiraf ediyorum ben 24 yasindayim ve asigim... Ask dedigimiz kavram cok basittir aslinda. Senin yapabilecegin birsey yoktur ama askin sana yapabilecegi cok sayida sey vardir, uzerindeki etkisini ilk zamanlarda ucma duygusuyla anlarsin, sonralarda ise miyde bulantisiyla tanimlarsin. Kolay sey degildir ask, bazen usandirir bazen utandirir ve herzaman pesinde kosturur. Maraton yoksa ask yoktur. Kosmaktan yoruldugunuz an bitmistir... Yoktur o gitmistir, yitirmissinizdir onu. Onunla beraber gozlerinizi de. Artik ayni gozlerle bakmiyorsunuzdur kalbinizi paylastiginiz insana... Bir sorun vardir, nerdedir bilmezsiniz ama sorun ya gozlerinizdedir, ya yureginizde, ya da kosmak istemeyen vucudunuzda, belki de karsinizda oturan o kaba saba sakalli, sigarasindan cekip cekip uzerinize ufleyen, ter kokan, bakimsiz, artik sevgili cizgisinden gecmis olan adamdadir. Belki de siz onun askindan ziyade raki sofrasindaki vazgecemedigi mezesisinizdir. Herseyi ask zannedip uzerine atlamayin sayin okuyucularim... En ufak bir yurek titreyisinde "askin oldum" denilmez. Ask hep gulduren, serin sularda sorf yapmiscasina costuran duygu degildir, veya bazi yazarlarin tanimladigi uzere ciplak ayakla yesil cimlerin uzerine kosmak gibi birsey degildir. Ask her insan icin farklidir. Cunku biz farkliyiz. Ask ask oldugu zaman asktir... Sacmaladim... ama sacmalamadan ask anlatilmaz. Bir sacmaliktir aslinda ask. Senzasyon icin dusunulmus bir kelimedir. Nedir yani... Asik olmus dunya pembe olmus... Sonra gozlukler kirilmis gercek yuzunu gormus, sonra hersey berbat olmus... Su anda yaptigim sey Optimizm ile Pesimizm'i bir araya getirmek... iki farkli seyi birbirine baglamak... Cok zordur degil mi? Hatta imkansizdir. Soruyorum sayin okuyucularim imkansizlik kadar cekici, surukleyici birsey varmidir? Askinizi imkansiz yasayin... Siz Optimizm kadar guzel, esiniz Pesimizm kadar romantik olsun...

Savurup, yok saymak gerekir bazen...

Ben Dona Donatella. Tabi ki bu gercek ismim degil. Hersey bir ozenti tabirine layik gordugum embesil insan ugruna basladi. Bloglarla aram yoktur. Ne okurum ne yazarim. Aslinda yazmayi severim de bloglarladir tek kavgam. Herkesin gorebilecegi bir gunluk dusunmemistim hic ama bu blogu adadigim adrese ulasmasi icin yaptim. Kendimi bildim bileli yazar cizerim, keser bicerim... arada bir dikerim... eskisi gibi olmasa da tek parca olur, elime gecen kurtulmaz. Sarkazm, acimasizlik, bazen de despotizm vardir anladiginiz uzere. Yazdiklarim hic masumane degildir. 18+ yazmak istiyorum su an... "okadar da ince ruhluyumdur". Savurup, yok saymak gerekir bazen, insanlar hakeder bunu. Bugun savurmayacagim, yok saymayacagim. Okudugum bloglardan birinde bir blog dikkatimi cekti. Hani olur ya insanin kani kabarir o an birseylerin ters gittigini anlarsin. Ortam degismistir. Oysa ki cevap basittir... Bu bir hasta beyin urunudur. Lutfen okudugunuz bloglara dikkat edin. Onlarla hayatinizi ozlestirmeyin, kiyaslamayin... cunku herkes ayni dusunceye sahip degildir...